Klimaatdoelen
EU laat midden in hittegolf klimaatdoelen los, en doet ook nog eens alsof dat niet zo is
In Frankrijk is het op meerdere plekken boven de veertig graden. 2000 scholen zijn er deels of volledig gesloten en ziekenhuisposten in de hoogste staat van paraatheid. In Spanje wordt het op sommige plekken zelfs 46 graden. Er zijn al honderden mensen aan de hitte overleden. Ook in Italië is het op veel plekken 40 graden. In versteende steden ligt deze temperatuur nog hoger. In Nederland is de situatie minder schrijnend, maar ook hier is de eerste hittegolf in drie jaar tijd een feit. Dit is hoe klimaatontwrichting er in 2025 uitziet, en het gaat alleen maar erger worden...
Ondertussen stelt de Europese Commissie, met Wopke Hoekstra voorop, haar klimaatdoelen stilletjes naar beneden bij. Doelen die om te beginnen al niet afdoende waren om klimaatontwrichting te stoppen. Maanden later dan gepland presenteert de Eurocommissaris voor Klimaat en “Schone Groei” vandaag zijn klimaatdoel voor 2040. Hij doet alsof hij vasthoudt aan het oorspronkelijke doel: 90 procent vermindering van broeikasgassen ten opzichte van 1990. Niks is echter minder waar. Omdat landen jaarlijks 3 procent van hun doelen mogen behalen buiten de EU (opgeteld meer dan de totale uitstoot van Nederland) wordt dit klimaatdoel keihard losgelaten.
Dit klimaatverraad van Wopke Hoekstra is geen verrassing. Niet alleen omdat Hoekstra persoonlijk een conservatieve neoliberaal is, maar omdat de Europese Unie altijd al primair een economische samenwerking was, waar de korte termijnbelangen van multinationals boven de belangen van de inwoners van de EU en de planeet staan.
Klimaatbeleid dat snel en rechtvaardig is gaat niet uit de politiek komen, ook, of zeker, niet uit de Europese. Naast het loslaten van het klimaatdoel voor 2040 blijkt dat uit het afzwakken van de European Green Deal, bedoeld om de verhitting van de planeet te beperken en biodiversiteit te beschermen. Maar waar de nodige beleidsverandering niet uit de Europese politiek zal komen is deze verandering, juist op Europees niveau, wel nodig. Dat vraagt om een verandering in de klimaatbeweging.
De westerse klimaatbeweging, zeker radicale grassgrootsgroepen, organiseren zich nu nog grotendeels op landelijk niveau. Om een enigszins leefbare Aarde veilig te stellen zal er ook een radicale Europese klimaatbeweging moeten zijn, die internationaal samenwerkt om Europees beleid te beïnvloeden. De klimaatcrisis laat zich niet tegenhouden door landsgrenzen, de klimaatbeweging zou dat ook niet moeten doen.